الاغ های وحشی در خط مقدم بهبود زیست محیطی اوکراین هستند
جای تعجب نیست که جنگ حفاظت را بسیار دشوارتر کرده است. اولگ دیاکوف، افسر بازگرداندن از مقر اودسا در اوکراین و یکی از بنیانگذاران این سازمان، خطراتی را که تیمش با ناامیدی گاه به گاه با آن مواجه می شد را بازگو می کند. مین‌های دریایی که از دریای سیاه وارد می‌شدند مانع رهاسازی گوزن‌های آیش شدند و نظارت بر پلیکان‌های دالماسی به دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌ها محدود شد زیرا بخش‌هایی از دلتا توسط دولت اوکراین بسته شد. (در زمان صلح، آنها می توانستند از هواپیماهای بدون سرنشین برای شمارش دقیق تر استفاده کنند.)
ذخیره گاه آسکانیا نوا – قدیمی ترین و بزرگترین ذخیره گاه زیست کره اوکراین در کرانه شرقی رودخانه دنیپرو – از بهار گذشته تحت اشغال روسیه بوده است. کارکنان پارک تقریباً یک سال به کار حفاظتی خود ادامه دادند. دیاکوف می گوید: «افرادی که در آنجا کار می کنند قهرمان هستند. هیچ شکی در این نیست.» اما در مارس 2023، گزارش اخیر در وب سایت ذخیره نشان داد که یک اداره جدید روسیه نصب شده است.
این ذخیره‌گاه مجموعه‌ای بزرگ از نژادهای ونگل‌دار آزاد شده و بومی از جمله کولان‌ها را در خود جای داده است. قبل از جنگ، Rewilding اوکراین به پناهگاه حیات وحش متکی بود تا گله را برای استپ تاروتینو فراهم کند. دو تکرار موفق از خرهای تازه سفارشی شده در اصل از Askania Nova آمدند.
دیاکوف توضیح می دهد: «اکنون تنها یک فرصت برای آوردن حیوانات از اروپای غربی وجود دارد. با این حال، این بسیار گران است و از نظر اداری پیچیده است – “به ویژه در شرایط زمان جنگ”. دیاکوف می‌گوید تولد کولان‌های وحشی در استپ تاروتینو، اکنون نه تنها به این دلیل مهم است که موفقیت پروژه آنها را نشان می‌دهد، بلکه به این دلیل که ممکن است تنها راهی باشد که گله‌ها می‌توانند رشد کنند.
در برخی مواقع، پول برای اجرای پروژه ها خشک شده است و محیط بانان مجبور شده اند برای ادامه فعالیت آنها جیب خود را فرو کنند. ما نمی توانستیم صبر کنیم. مونتیانو می گوید: «حیوانات به سختی می توانند صبر کنند.
دیاکوف می گوید که در جنگ برای بقا و هویت اوکراین، حفاظت به ناچار جنبه میهن پرستانه ای به خود گرفته است. تهاجم روسیه میلیون ها جریب زمینی را که او و بسیاری دیگر برای چندین دهه از آن محافظت کرده اند، ویران کرده است. برخی از جنبش‌های بازگردانی و حفاظتی گسترده‌تر تلاش کرده‌اند این دیدگاه را ترویج کنند که بازسازی منظره می‌تواند به عنوان یک عنصر دفاعی دیده شود.
بوهدان پروتس، بوم شناس و مدیر عامل برنامه دانوب-کارپات، یک سازمان غیردولتی مستقر در لویو که فعالیت های حفاظتی را انجام می دهد و از قوانین زیست محیطی سخت گیرانه تر حمایت می کند، می گوید: «یک مخزن نمی تواند از میان تالاب ها عبور کند. پروتس می‌گوید در مرز شمال غربی اوکراین، مزارع سیل‌زده و باتلاق‌ها نیروهای روسی را از انجام حملات در سراسر بلاروس منصرف کرده‌اند. او معتقد است: «رویلدینگ ابزاری برای دفاع از کشور است».
زمین و اکوسیستم اوکراین به عنوان سلاح در طول درگیری مورد استفاده قرار گرفت. در فوریه 2022، نیروهای اوکراینی با شکستن سد دوران شوروی، دوباره تالاب‌های کی‌یف-ایرپین را زیر آب بردند و مانور را برای سربازان روسی دشوار کردند – اقدامی که حداقل تا حدی باعث دفع نیروهای مهاجم و نجات پایتخت از تصرف می‌شود. در ماه ژوئن، سد کاخوفکا در جنوب اوکراین تخریب شد– به احتمال زیاد از روسیه –منطقه وسیعی ویران شده استو منجر به درخواست هایی برای اضافه شدن جنایات جنگی زیست محیطی به فهرست رو به رشد جنایات کرملین شد.
