Sonic the Hedgehog (2006) یک هدیه شرم آور برای تولد 15 سالگی بود – Destructoid

با تشکر سگا، این Kusoge دقیقا همان چیزی بود که من می خواستم

این ممکن است عجیب به نظر برسد، اما من لزوماً بازی‌هایی را برای این ستون انتخاب نمی‌کنم و انتظار ندارم از آنها متنفر باشم. غارنوردانمثلا من با وجود شهرتش به حق دوست دارم. پس رفتم داخل Sonic the Hedgehog ’06 عنوان با کمی تاریخ فکر می کردم عمدتاً به دلیل متوسط ​​بودن آن را جدا می کنم. یک نسخه ناامید کننده برای نسل جدید کنسول ها. من احتمالاً احمق معمولی را مسخره می کنم صدا طرح.

اما بعد از مدتی نشستن با بازی این حس خیانت به من دست داد. مطمئناً به من هشدار داده شد، اما یک نفر باید مداخله می کرد. شخصی که آن را به من فروخته است باید ابتدا یک ارزیابی روانپزشکی می خواست. PS3 من باید دیسک را پاک می کرد. چرا کسی اهمیتی نمی دهد که من این کار را با خودم انجام دهم؟

آنچه من می گویم این است سونیک ’06 به طرز تکان دهنده ای بد است فکر می‌کردم می‌دانم خودم را وارد چه چیزی می‌کنم و اشتباه می‌کردم.

اولین تجربه من با سونیک ’06 به سال 2006 برگشتم. بهترین دوست من در دانشگاه، دوست بزرگی بود صدا فن. فست. سوار صوتی، سایه جوجه تیغی، همه چیز را خورد. اشتباه نکنید، او اصلاً نسبت به کاهش کیفیت نمایش غافل نبود. خوبه. در آن زمان من هنوز عاشق آن بودم روباه ستاره و در حالی که تابوت های فرنچایزهای مورد علاقه مان به آرامی در زمین فرو می رفتند، می توانستیم یکدیگر را آرام کنیم.

با این حال، او ایمان را حفظ کرد، بنابراین او نقاشی کرد سونیک جوجه تیغی پس از انتشار اوه، او می دانست که بازی بدی است. او اغلب آن را بازی می کرد، اما به سرعت کاستی های آن را به من نشان داد. یکی که من به بهترین شکل به یاد دارم، سطحی بود که سونیک آن را روی یک ریل آسیاب شروع کرد، اما هر بار که سطح بارگذاری می شد، تاری آبی فقط از روی ریل تار می شد و به مرگ منتظر پایین می رفت. هر زمان. او در نهایت بعداً برگشت و به من گفت که مشکل چیست: وقتی سطح در حال بارگیری بود، یک جهت را روی چوب فشار می داد، و ظاهراً شما نباید این کار را می کردید.

من نمی توانم به یاد داشته باشم که آیا در آن زمان بازی را لمس کردم یا نه. فکر نمی کنم این کار را کردم. من هیچ وقت آدم بزرگی نبودم صدا فن. شاید در کودکی از عناوینی که در Genesis پسر عمویم بازی می کردم قدردانی می کردم، اما این ماجراجویی صوتی بازی ها باعث شد سرم را بخارم تا جذابیت را ببینم. اوه، باغ چائو؟ بله، این زیگزاگ است.

مشکلات با سونیک ’06 از لحظه ای که شروع به پخش آن می کنید واضح است. دوربین در هر دو محور X و Y به صورت معکوس قفل شده است و هیچ راهی برای تغییر آن وجود ندارد. خوب، من می توانم به آن عادت کنم. نرخ فریم به طور مکرر خراب می شود، اما نه تنها متلاطم می شود، بلکه کل بازی به طور کامل کند می شود. بازی مانند یک سبد خرید کنترل می شود که فقط هوشیار می شود و از وحشت وجود آن آگاه می شود. صفحه‌های بارگیری یخی هستند و اگر در کاری شکست خوردید، باید آن را طی کنید چهار آنها را دوباره امتحان کنند

فقط گرفتن حلقه ها در مرحله اول دردناک است. وقتی کبودی در بالاترین سرعت است، به نظر می رسد که به طور کامل دستورات را نادیده می گیرد. این در بدترین حالت زمانی است که پیکاپ ها در مقابل شما هستند یا گول کوچک به طرز خطرناکی به سمت لبه حلقه متمایل می شود. دوربین نیز چیزی برای دلخواه باقی نمی گذارد. دائماً در پشت صحنه گیر می کند، بیهوده تلاش می کند تا طرح داستان را دنبال کند، و گاهی اوقات مشغول نشان دادن چیز جالبی است که در پس زمینه اتفاق می افتد به جای آنچه درست در مقابل شما اتفاق می افتد.

اگر بتوانید دست خود را از روی کنترل بردارید، بهتر است. ریل ها را آسیاب کنید، بخش های تقویت کننده، چیزهای کوچک لرزان روی دیوار. همه آنها به شما این فرصت را می دهند که سگ خود را (یا گربه، اگر این کار شماست) پایین بیاورید و نوازش کنید. به نظر من باحال به نظر می رسند، فقط کمی سطحی و بی معنی هستند.

داستان یک آشفتگی بیمارگونه و نامنسجم است. همه چیز درباره پرنسس الیز است که دکتر است. اگمن به خاطر ارتباطش با شعله‌های فاجعه‌ای که به او اجازه می‌دهد بر جهان یا چیزی دیگر حکومت کند. بیشتر نقشه شامل ربوده شدن دوباره الیز و تلاش سونیک برای بازگرداندن اوست. ثابت. اوه خدای من، ثابت. سونیک برای یک ثانیه به او پشت می کند و اوف، او رفته است.

سفر در زمان وجود دارد، زمردهای آشوب و هرج و مرج آنچه را که انجام می دهند (آنچه نویسنده می خواهد) انجام می دهند، و داستان حتی شامل یک عاشقانه بین گونه ای است. حتی اگر طرح واقعاً منسجم بود، باز هم باید عبارات ضعیفی مانند «اگر وقت دارید نگران باشید، بدوید» را تحمل کنیم.

شما همچنین می توانید به عنوان Shadow the Edgehog و Silver که او نیز یک جوجه تیغی است اما از آینده بازی کنید. به اعتبار بازی، فصل هر شخصیت دارای سبک بازی مخصوص به خود است، با Shadow که وسایل نقلیه نامرتب را رانندگی می کند و نقره اشیاء را پرتاب می کند. آنها هر کدام جنبه های خود را از داستان می گویند، و صادقانه بگویم، من تقریباً شروع به دوست داشتن گیم پلی سیلور کردم. فریم ریت مانند قطاری که در ملاس فرو رفته است، می‌چرخد، اما پرتاب کردن چیزها – وقتی واقعاً درست کار می‌کند – رضایت‌بخش است و پلتفرم آن عمدتاً خوش‌خیم است. حملات مبتنی بر فیزیک در سال 2006 بسیار محبوب بودند. فقط نگاه نیمه زندگی 2 و این پسوند برای عذاب 3.

سونیک ’06 بازی کردن کاملا غیر قابل تحمل است به نظر می رسد هر چند دقیقه راه های جدیدی برای شکستن و پیچاندن پخش کننده پیدا می کند، اما دلیلی برای شکست آن وجود دارد.

سگا این نسل جدید و بزرگ را می خواست سونیک جوجه تیغی برای احیای فرنچایز و جشن پانزدهمین سالگرد سریال. همه دست ها روی عرشه بودند تا اینکه سگا تصمیم گرفت همچنین Sonic را در Wii آینده می خواستم، و سونیک ’06 با مشخصاتش جور در نمیاد بنابراین سگا، در حکمت بی‌پایان خود، تیم را از وسط نصف کرد – نیمی از آن به نسخه PS3/360 پایبند بود و نیمی دیگر بر روی آن کار می‌کردند. Sonic and the Secret Rings. تقریباً در همان زمان، یوجی ناکا، یکی از خالقان سریال، سگا را ترک کرد و با 10 کارمند برجسته شروع به کار کرد.

معمولاً از یک ناشر انتظار دارید که زمان توسعه را افزایش دهد یا رتبه های توسعه دهنده خود را تکمیل کند تا بتواند ضرب الاجل خود را رعایت کند، اما خیر. سگا اصرار داشت که این عنوان تا پایان سال 2006 برای جشن سالگرد طلسم محبوبشان منتشر شود. این باعث می‌شود که بازی ویدیویی معادل خفه کردن کسی با کیک تولد خودش باشد.

تیم باید برای ایجاد یک بازی کامل عجله می کرد، که به این معنی بود که آنها باید از زیبایی های معمولی تست اشکال و صیقل دادن چشم پوشی می کردند، و هرگز نشان داده نمی شود. اکثرا Sonic 06er مشکلات به چیزهایی خلاصه می شود که باید در محصول نهایی رفع می شد. فکر می‌کنم اگر تیم واقعاً یک شانس واقعی داشت، شاید کار ارزشمندی انجام می‌داد. تکه ها آنجا هستند، آنها فقط با چسب زرق و برق کنار هم قرار گرفتند. من هنوز شک دارم که نتیجه نهایی را دوست داشته باشم – همانطور که گفتم، من واقعاً یکی نیستم صدا طرفدار – اما من احتمالاً در مورد آن صحبت نمی‌کنم که از توالتم بیرون خزیده است.

اما حتی اگر تیم توسعه دهنده را از گناه تبرئه کنیم، سگا باز هم ترجیح داد این را با قیمت کامل منتشر کند. حتی جرات انتشار DLC برای بازی را داشت. DLC پولی برای یک بازی ناتمام. نوبل این تلاشی بود برای استقرار این سری بر روی نسل جدیدی از سخت‌افزار، به جای اینکه آن را به عنوان یک مایه خنده قرار دهد.

هر دو صدا خود فرانچایز و سگا از آن زمان فراز و نشیب های خود را داشته است. پشت همه نسل های صدا و شیدایی صوتی به نظر می رسد وجود دارد Sonic Boom: Rise of Lyric و نیروهای صوتیاما حتی این بازی ها هم به پایان نمی رسند سونیک ’06. گمان میکنم. لطفا مجبورم نکن بازیش کنم

برای هفته نامه قبلی Kusoge، این پیوند را بررسی کنید!