جان گودناف، مردی که مسئول اصلی ساخت باتری‌هایی بود که زندگی تلفن همراه ما را تامین می‌کنند، در 100 سالگی درگذشت.
جان گودناف، دانشمند آمریکایی در زمینه مواد و برنده جایزه نوبل که یکی از چهره‌های کلیدی پشت توسعه باتری لیتیوم یونی در همه جا به حساب می‌آید، در سن 100 سالگی درگذشت.
گودیناف به دلیل چندین دهه فعالیت خود در زمینه علم مواد و راه حل های ذخیره انرژی، جایزه نوبل شیمی 2019 را دریافت کرد و او را به قدیمی ترین برنده جایزه نوبل در جهان تبدیل کرد.
شاید نام او برای برخی آشنا نباشد، اما محصولاتی که از تحقیقات او سرچشمه می گیرد و بدیهی تلقی می شود، در اطراف ما وجود دارد. به دستگاه های بی شماری فکر کنید که باتری های لیتیوم یونی دارند. ما بدون او کجا بودیم؟ تلفن های همراه، لپ تاپ ها، وسایل نقلیه الکتریکی و تقریباً هر دستگاه تلفن همراه قدرتمند دیگری می تواند کاملاً متفاوت به نظر برسد. فکر نمی کنم ماشینی با هزار AA بتواند با اطمینان رانندگی کند.
افتخارات از دیگر دانشمندان و همکاران سرازیر شد دانشگاه تگزاس (در بالا بی بی سی) جایی که گودناف استاد بود. جی هارتزل، رئیس UT Austin می گوید: میراث جان به عنوان یک دانشمند درخشان غیرقابل اندازه گیری است – اکتشافات او زندگی میلیاردها نفر در سراسر جهان را بهبود بخشیده است.
ما دکتر داریم با تشکر از Goodenough حتی بیشتر. از سال 1952، او به مدت 24 سال یک دانشمند پژوهشی و رهبر تیم در آزمایشگاه لینکلن MIT بود. در این مدت او روی توسعه حافظه کار کرد. درست است، رمی که ما در رایانه های شخصی خود داریم ریشه هایی دارد که به کارهای اساسی Goodenough و تیم هایش برمی گردد.
می توان انتظار داشت که گودناف از کار خود بر روی باتری ها و سایر فناوری ها پول زیادی به دست آورده باشد، اما بر اساس یک درگذشت توسط نیویورک تایمز (Paywalled) از بیشتر حقوق خود صرف نظر کرد و متواضعانه زندگی کرد.
او تا سال‌های آخر عمر به خوبی به کار خود ادامه داد. در فوریه 2017، Goodenough مقاله ای را منتشر کرد که یک باتری شیشه ای را ارائه می دهد، نوعی باتری حالت جامد که قول می دهد تقریباً از هر نظر برتر از باتری های لیتیوم یونی باشد.
آرام باش آقا
