بسیاری از مردم از فن تخیلی پول در می آورند. فقط نویسندگان نیست
وفاداری طرفداران منفجر شده است در سال های اخیر به طور فزاینده ای محبوب شده است. تعداد زیادی کلاسور فن انجام دادن مسئول باش مطابق با نویسندگانی که آثارشان را صحافی میکنند، اقتصاد هدیه سختی را دنبال میکنند و اغلب پول جمعآوریشده را محدود میکنند، اگر اصلاً هزینههای مادی را پوشش دهند. اما افرادی که نسخه های گالینگور داستان های عامه پسند را برای کسب سود می فروشند از مواد متفاوتی ساخته شده اند. از آنجایی که آنها از آثاری که خود نویسندگان نمی توانند آنها را بفروشند، درآمد کسب می کنند، این نویسندگان – و می توان گفت خود را طرفدار داستان های تخیلی هستند – در موقعیت غیرقابل دفاعی قرار می دهند.
استیسی لانتاگن، وکیل حق نشر که متخصص در این زمینه است، می گوید: «از نظر فنی، حق تکثیر متعلق به نویسنده فیلم است، زیرا این «حق کپی» است: آنها تنها فردی هستند که حق دارند از فیلم کپی کنند. طرفدار ادبیات داستانی است و در دانشکده حقوق دانشگاه وسترن نیوانگلند تدریس می کند. اگرچه او اشاره می کند که “رسما ممکن است یک سوال حقوقی حل نشده باشد”، به گفته نویسندگان داستان انجام دادن حق نسخهبرداری قسمتهای اصلی داستانهای خود را حفظ میکنند، اما البته نه برای منبع اصلی.
آیا اتصال فیک شخص دیگری قانونی است؟ لانتاگن به شوخی می گوید: «در اینجا پاسخ یک وکیل معمولی است: بستگی دارد. او میگوید: «احتمالاً چاپ آثار تخیلی شخص دیگری برای استفاده شخصی و غیرتجاری قانونی است» و اضافه میکند که این احتمالاً میتواند شامل پرداخت پول برای مواد برای صحافی آن توسط شخص دیگری نیز باشد. “غیر تجاری” کلید اینجاست. مانند وضعیت حقوقی خود فن تخیلی، قانونی بودن فن باندینگ به استفاده منصفانه بستگی دارد، استثنایی که بر اساس قانون کپی رایت ایالات متحده به عواملی مانند قدرت دگرگونی اثر یا اینکه کسی از آن سود می برد بستگی دارد – و پول را از دارنده حقوق می گیرد. روند.
انجمن های تخیلی داشته باشید وقتی نوبت به انجام کاری متفاوت با داستان های دیگران می رسد، ارتباط حسن نیت از لحاظ تاریخی بر آن تکیه شده است. هیچ چیز شما را از ترجمه، ریمیکس، ایجاد یک نسخه صوتی (اصطلاحاً پادفیکینگ)، یا، بله، چاپ و صحافی یک نسخه باز می دارد، اما اگر اول بپرسید خوب است. برخی از نویسندگان مجوزهای عمومی را منتشر می کنند که به هر گونه تعامل غیرتجاری با کار خود اجازه می دهد، و برخی، به ویژه در این گوشه های بسیار محبوب طرفداران، سیاست های تعامل طرفداران خاصی دارند. سال گذشته، یک حراج خیریه که مبالغ هنگفتی برای کارهای دیگران جمع آوری کرد، باعث شد برخی از نویسندگان…SenLinYu گنجانده شده است– سیاستهای خود را تغییر دهید تا فقط امکان تعامل شخصی و غیرتجاری طرفداران را فراهم کند.
در حالی که بسیاری از طرفداران به خواسته های آنها احترام گذاشته اند، به وضوح تقاضا برای این کتاب ها وجود دارد – و بنابراین عرضه مداوم. لانتاگن میگوید که دعوای قضایی بسیار گران است و یک نویسنده داستانهای تخیلی در این شرایط احتمالاً فقط شکایت میکند. اعلامیه های حذف DMCA، یک فرآیند بسیار طولانی زمانی که چندین فروشنده در چندین وب سایت وجود دارد. او میگوید: «این همان چیزی است که صاحبان حق چاپ از زمان تصویب DMCA در اواخر دهه 1990 از آن شکایت داشتند – ارائه اخطار DMCA در هر جایی که نقض حق نسخهبرداری رخ میدهد دردسر است. با این حال، جایگزین چیزی شبیه به این است شناسه محتوای YouTube برای مسدود کردن خودکار آپلودها استفاده میشود، که در ملاحظات استفاده منصفانه بسیار ضعیف است.”
در حالی که آشکارا فروشندگان غیرقانونی مستحق سرزنش هستند، این تقاضای مستمر – بدون توجه به خواستههای نویسندگان فیلم – نشان میدهد که چگونه اندازه و پول، دنیای فن تخیلی را در سالهای اخیر تغییر دادهاند. برای روشن بودن، هرگز یک “جامعه فن تخیلی” یا مجموعه ای جهانی از هنجارها وجود نداشته است، اما چارچوب پذیرفته شده اقتصاد هدیه همیشه با این واقعیت ساخته شده است که بسیاری از خوانندگان داستان های تخیلی نیز نویسنده هستند و داستان ها در آن جامعه به اشتراک گذاشته می شود. جوامع طرفداران، با تمام پیوندهای ساختاری که با خود می آورند. عقب نشینی برای انتشار اغلب به عنوان یک خیانت به تصویر کشیده شده است – ما همه در این قایق غیر درآمدی با هم بودیم، و حالا شما از کشتی پریده اید و پول در آورده اید.